مهره های پشتی و کمری

آمادگی

اشیاء فلزی یا پلاستیکی ضخیم مانند کمربند، دکمه های فلزی و برای مهره های پشتی گردن بند و در بانوان لباسهای زیر که معمولا گیره های فلزی دارند را خارج کنید. توصیه میشود بیمار لباسهای خود را با گان بیمارستانی تعویض نماید.

وضعیت بیمار روی تخت

تاقباز، سر بر روی یک بالش مناسب، دستها بالای سر، شانه ها به بالا رانده شود. سر بیمار می تواند به سمت گانتری باشد (Head-first) و یا پای بیمار به سمت گانتری باشد (Feet-first). برای کاهش قوس کمری توصیه اکید می گردد زیر زانوهای بیمار یک بالش یا پد مناسب قرار بگیرد.

پوزیشن بیمار برای سی تی اسکن مهره های پشتی و کمری

محدوده اسکن

کل ناحیه درخواست شده به انضمام بخشی از بالا و پایین آن. مثلا اگر مهره های T9-T12 تقاضا گردد یک مهره در بالا و یک مهره در پایین به محدوده اسکن اضافه شود. برای شمارش مهره ها و یافتن موقعیت هر مهره لازم است تصاویر توپوگرام (اسکات) تا ساکروم را شامل گردد.

تصاویر توپوگرام برای مهره های تحتانی توراسیک و مهره های کمری

برای اسکن چنانچه محدوده کوچک باشد مثلا دو تا چهار مهره از پیچ کوچکتر یا مساوی یک استفاده کنید اما اگر محدوده بزرگ باشد مانند آنچه برای پلنینگ جراحی و درمان در اسکولیوز درخواست می گردد بهتر است برای کاهش دوز بیمار از پیچ بالاتر از یک استفاده کرد.

تعیین محدوده اسکن برای بررسی مهره T12.

همانطور که قبلا هم گفته شد بازسازی تصاویر اولیه حتما باید با فیلتر استاندارد نیز علاوه بر فیلتر شارپ صورت بگیرد.

بازسازی تصاویر با فیلتر استاندارد یا فیلتر بافت نرم نباید فراموش گردد. بررسیها نشان داده است که حدود ۸۰ درصد دردهای کمری ناشی از اسپاسم عضلات پاراورتبرال است.

بازآرایی (Multiplanar Reformations)

پس از اتمام اسکن تصاویر ظریف و همپوشان اولیه را در فرایند رفورماسیون وارد کرده، تصاویر آگزیال، کرونال و ساجیتال به همان صورت که در بحث مهره های گردنی اشاره شد بازآرایی کنید و برای ارائه به پزشک یا رادیولوژیست به سیستم آرشیوی خود ارسال نمایید. به دلیل وجود لوردوز کمری و کیفوز پشتی بازآرایی تصاویر آگزیال به گونه ای باشد که برشها از فضای دیسک بین مهره ای بگذرد. برای این هدف گاهی مجبور هستید مقاطع آگزیال را با بچهای مختلف در زوایای متفاوت اعمال کنید (تصویر زیر).

بازآرایی تصاویر آگزیال مهره های کمری